به الماس نگاه، شاعر
می‌گشاید حفره‌ای
در حباب ازدحام پیرامون
به گستردة خلوتِ مه‌آلودِ شعر.
با انگشت شیشه‌ایم، من
تقعّر این گنبد بلورین را
تقّه می‌زنم
تا كدام‌یك، آیا، ترك بردارد؟…
می‌گشاید حفره‌ای
در حباب ازدحام پیرامون
به گستردة خلوتِ مه‌آلودِ شعر.
با انگشت شیشه‌ایم، من
تقعّر این گنبد بلورین را
تقّه می‌زنم
تا كدام‌یك، آیا، ترك بردارد؟…
10 آذر 1379
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر