۱۳۸۷-۰۳-۰۲

راه من

من انتظار كسی را نمی‌كشم:
آنانكه مانده‌اند
در حال رفتنند...
وآنانكه رفته‌اند
در سینه خفته‌اند...
من انتظار می‌كشم آن دم را
كز انتظار رها، خالی از اسف،
هر روز یك قدم، و همه عمر یك قدم،
سوی خط افق بروم، بی‌توقعی.
وز من كسی نكند انتظار، هیچ!

تهران، دهم مرداد 1376

هیچ نظری موجود نیست: