همدل من شدی و قصة من بشنیدی
و مرا ارج نهادی
كه «منم دوست تو،
و تویی دوست من!»
این چه جادو و چه ورد است
كه جاری چو شود
گره قلب گشاید و دل آسوده كند؟
ای خوشا همدلی دوست كه جادوست!
خوشا دوست!
خوشا دوست!...
و مرا ارج نهادی
كه «منم دوست تو،
و تویی دوست من!»
این چه جادو و چه ورد است
كه جاری چو شود
گره قلب گشاید و دل آسوده كند؟
ای خوشا همدلی دوست كه جادوست!
خوشا دوست!
خوشا دوست!...
تهران، بیست‌وسوم مهر 1376
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر