باز زیر كرسی گرم ملالت‌های هرروزه خزیدم،
جامی از سكر دریغ ناب بر لب
و دل سردم كه می‌خندید زهرش را:
... «لب خندان بیاور همچو جام»!!
جامی از سكر دریغ ناب بر لب
و دل سردم كه می‌خندید زهرش را:
... «لب خندان بیاور همچو جام»!!
تهران، چهاردهم بهمن 1375
۱۳۸۷-۰۳-۰۲
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر