تصویر

بوی اشک فرشته می‌آید

باد سردی گذشت و

در دل شب

ابرها شادمانه رقصیدند

و اینک از شوق

آسمان

نم‌نم

صبح بر خاک تشنه می‌ریزد

در سکوت سحرگه پاییز

اولین قطره‌های باران است

سحرگاه 26 شهریور 1388

غور

جارو می‌خورد این فرش
هر چند صباحی، بیهوده
وَ پرزها وُ گره‌هاش
عاری می‌شود از هر ذره خاطره‌ای
مگر از طرح‌‌های اسلیمی

غباری معلق
روی در روی پنجرة بسته
می‌ماند یک چند
بی هیچ تعلق
یا حسرتِ سفری، راهی یا خاکی حتی

آنَک به صحنة رقصی ماننده می‌شود
با سایه‌روشن نقش‌هایی بر آن
که از تموّج خویش
در حیرت‌اند

15 مرداد 1388

جامه‌دران

برای آندره‌یی کُنچالُفسکی

پیکرهای طبیعی را
با رخت‌های عادی می‌پوشانیم
وان که جامه درد را
دیوانه می‌نامیم

چنین آموخته‌ایم

24 اسفند 1387

بازی 11

بازی جدیدی نیست
بازی دیگری است
مهره‌های بسیارش
اشک‌های جیوه‌ای‌اند
که فرومی‌افتند
بر سطح ابلق صفحه‌ای
با خاکستری‌هایی
که تاریک و روشن می‌شوند
و مهره‌ها لابه‌لای هاله‌ها می‌لغزند
و خیلی همت کنند
از حاشیه‌های قرمز رنگ‌باختة صفحه
عبور نمی‌کنند
گاه وقتی به هم می‌رسند
قهقهه‌های خنده بلند می‌شود
و گاه در سکوت
به لَختی از هم جدا می‌شوند
این بازی «برکة آسودگی» نام دارد
و عصارة همة شط‌های رنج بیهوده
عاقبت از دریچه‌هایی سیاه و سفید
به آن می‌ریزد

16 بهمن 1387