۱۳۸۹-۰۴-۱۵

لیکن چه چاره؟

به فاطمة ولیانی
پرسشی از نخستین گفتگومان



در نور کهربایی دنیای باستانی و کدرش
شب‌پرة نوزاد
تصویرهای سریع مفاهیمی رنگارنگ را
دیری است، به زردی، نظاره می‌کند
و در کوششی اسطوره‌ای
برای ادارک واژه‌های «پرواز» و «پروانه»
بال‌بال می‌زند
***
در صمغ سرد
بال می‌زند و
ترجمه می‌کند!


15 تیر 1389

۲ نظر:

فریبا گفت...

به به سلام

مدت زیادی است که نیستید!
آدرس جدید هم مبارک. یعنی دیگر با این آدرس بیائیم سراغتان؟

فریبا گفت...

سلام
از ناراحتی کم مانده گریه کنم! چرا که دوباره نظرتان پاک شد!!! نمی دانم امروز این بلاگر چه مسخره بازی است که درآورده!افسوس و حیف...